| Scrios atha Morvan | |
| Mana: As ár fuil, muid do casúr ár cumhacht! | Dewiza: Z naszej krwi wykuliśmy naszą potęgę! |
|
|
| Państwo | Wolna Republika Morvan |
| Taoiseach(Burmistrz) | Michał Radetzky |
| Języki urzedowe | polski, morvański |
Dane główne[]
Osada Scrios atha Morvan (sarm. Morwieniec) znajduje się w centralnej części wyspy Sarmacji, Sarmacji, jest stolicą Wolnej Republiki Morvan. Zorganizowana jest ona na bazie kultury gaelickiej, posiada własny, specyficzny język i oryginalną sztukę. Historia tego dawnego centrum kultury Sarmackiej ma swoją bardzo długą i skomplikowaną historię pełną zwrotów - po okresie świetności, przez długi czas było całkowicie wymarłe, nastepnie przemianowano je na Czarnolas i pozbawiono specyficznej kultury, następnie zostało wskrzeszone w dawnej, tradycyjnej formie i szybko stało się jednym z najwspanialszych miast Sarmacji. W czerwcu 2007 władze miasta uczestniczyły w ogłoszeniu niepodległości Wolnej Republiki Morvan, w efekcie Scrios atha Morvan jest jej stolicą.
Starodawne berło Taoiseacha (IV w. n.e.)
Władze[]
Władzę w Morwieńcu sprawują władze centralne Wolnej Republiki Morvan, nie określono jeszcze ustroju terytorialnego i zakresu władzy samorządowej.
Tradycyjne tancerki Morvańskie
Etnografia[]
Miasto zamieszkałe jest w większości przez Morwańczyków. Poza tym wielu jest tu osadników z całej Sarmacji - przede wszystkim Sarmatów, a także Gellończyków i Teutonów. Można tu też spotkać potomków osadników z całego v-świata - głównie Brugijczyków i Scholandczyków. Co do języków - dominujący jest polski, ale wielu spośród autochtonów posługuje się morwańskim. Jest to jedyny poza polskim język w Sarmacji, który ma status języka oficjalnego (w Morwieńcu i na terenie dawnej prowincji Morvan).
Widok od strony jeziora
Geografia[]
Okolice[]
Scrios atha Morvan leży na północnym wybrzeżu Jeziora Błękitnego Otoczone jest przez niskie wzgórza, porośnięte lasami (od północy) oraz przez dzikie łąki porośnięte wrzosem od wschodu i południa. Nadbrzeżne lasy często połączone są z unikalnymi mokradłami, które są prawdziwymi enklawami dzikiego życia. Tutaj można spotkać np. Kukuła Inkaskiego. Ciemnogranatowe, spokojne jezioro jest źródłem utrzymania dla jednych z mieszkańców Morwieńca, dla inych jest najpiękniejszym fragmentem krajobrazu. Mieszkańcy, a także turyści, szczególnie upodobali sobie zachody słońca, kiedy barwi ono toń jeziora na barwę krwi. Opowiada się tutaj, że wtedy na powierchnię wypływa cała krew, jaką wylali Morvańczycy w obronie swojego kraju.
"Tym, co za celtyckość Morvan..."
Miasto[]
Miasto jest nieduże, ale bardzo urokliwe. Czasami wydaje się senne, a wiele zabytków przypomina o przeszłości, ale zwykle widać, że mieszkańcy nie starają się żyć historią, a pracują dla jego przyszłości. Piękne są w szczególności zabytki antyczne, na przykład wspaniały Krąg, znajdujący się niemal na środku osady. W dawnej dziewietnastowiecznej fortecy mieści się dziś Instytut Historii Morvan, a wspaniały pomnik przypomina o tych spośród Morvańczyków, którzy poświęcili życie w walce z najazdami.
Intytut Historii Morvan
Historia[]
2004[]
Odbudowa miasta Morvan przez taoiseach'a Sebka Inkaskiego. Miasto zmienia nazwę na Scrios atha Morvan i otrzymuje nowy herb. W maju przyłączenie do prowincji Morvan Złotego Wybrzeża, W połowie roku wielki upadek prowincji i jej wyludnienie.
2005[]
Sebek Inkaski zostaje namiestnikiem prowincji Morvan. Odywaja powoli osady. 21 lutego odejscie Sebka Inkaskiego. 1 marca władzę w prowincji Morvan obejmuje Wojciech Lewicki. Rozbudowa struktur prowincji przemienia się w powolny kryzys. Po wakacjach masowa smierc Morwańczyków. 26 listopada zniesienie prowincji Morvan, skupienie pozostałych mieszkańców w nieaktywnym Morwieńcu, którego naczelnikiem został Andrzej Dzikowski.
2006[]
W lutym odbudowa Scrios atha Morvan pod nazwa Czarnolas przez burmistrza Adama Grzelązkę. Następnie, w wyniku działalności obrońców kultury morwańskiej, władze Czarnolasu postanowiły o przeniesieniu miasta na tereny byłego Trzyczaszkowa. W czerwcu powstał Komitet Wyzwolenia Morvan, a we wrześniu nastapiła długo oczekiwana reaktywacja miasta Scrios atha Morvan przez Michała Radetzky'ego.
2007[]
Miasto staje się jedną z największych w Sarmacji. W czerwcu dochodzi do ogłoszenia niepodległości Wolnej Republiki Morvan, Scrios atha Morvan staje się jej stolicą.