| Kukuł inkaski | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Nadrząd | neognatyczne |
| Rząd | szponiaste |
| Podrząd | jastrzębiowce |
| Rodzina | kukułowate |
| Rodzaj | kukuł |
| Gatunek | kukuł inkaski |
| Nazwa systematyczna | |
| Phaenicophaeina inca | |
| Występowanie | |
| Morvan, Sarmacja, Scholandia, Wandystan | |
Dane główne[]
Ptak występujący na obszarze Mirii, Morvanu i sporadycznie na innych terytoriach Sarmacji, a także okresowo na innych. Podlegają ochronie prawnej. Mimo to, pasztet z kukuła inkaskiego jest jednym z największych przysmaków kulinarii sarmackiej.
Tryb życia[]
Zywi się głównie różnymi odmianami psowatych – m.in. pieskami scholandzkimi i morwańskimi. Aby zaznać smaku tych pierwszych, każdego lata kukuły stadami wyprawiają się na terytorium Scholandii, gdzie polują. Na jesień wracają do Sarmacji, gdzie żywią się tymi drugimi i składają jaja.
Heraldyka[]
Kukuł heraldyczny
Zgodnie z prawdą na herbie Sarmacji znajduje się właśnie kukuł inkaski, a nie orzeł. Jednak zgodnie z Dekretem Książęcym z roku 1938, wydanym przez Księcia "Mikołaja Mikołaja" (nazywano go tak ze względu na jego jąkanie), w treści Dekretu o Symbolach Państwowych "kukuł" został zastąpiony "orłem". Owa zmiana obowiązuje do dziś, co powoduje opór m.in. przyrodników, a także działaczy morwańskich, w których owa zmiana została wymierzona.