Mandragorat Wandystanu - mikronacja wywodząca się z sarmackiego kręgu kulturowego. Leży w południowej części kontynentu Wirtuazji. Graniczy z teutońską Lolardią i Al Rajnem. Charakterystyczny jest ustrój Mandragoratu, który opierając się na retoryce socjalistycznej (dyktatura proletariatu) jest jednocześnie jednym z najlepszych urzeczywistnień idei demokracji w v-świecie.
Władze[]
Przywództwo duchowe i ideowe sprawują dwaj Mandragorzy (Jutrzenki i Socjogramu). Władzę wykonawczą sprawuje Prezydent, przewodzący Radzie Komisarzy Ludowych. Ustawodawstwem zajmuje się Churał Ludowy (odpowiednik Parlamentu) złożony z kwiatonów. Trybunał Ludowy zaś jest organem sprawującym pieczę nad sądownictwem.
Podział terytorialny[]
Na terenie Mandragoratu Wandystanu znajdują się miasta:
- Genosse-Wanda-Stadt
- Precelkhanda
- Winnica
- San Jang (zalążek Zongyańskiego Okręgu Autonomicznego)
- kilka miast anhalckich
Historia Mandragoratu[]
Korzenie[]
tow.Wanda
Mityczne dzieje Mandragoratu Wandystanu sięgają średniowiecza Królestwa Dreamlandu, a konkretnie wolnego dreamlandzkiego chłopa, Zdzisława Przepżechowicza. Z jego rodu, który z czasem przeniósł się do Sarmacji, wywodził się towarzysz Zenon Wanda Przepżechowicz, twórca wirtualnego ruchu socjalistycznego. Przewodził on walce o wolność i równość w Sarmacji, Sułtanacie Precelkhandy i Leblandii, gdzie zginął. Z ideii głoszonych przez niego i jego współpracowników (Janusz Żenada, komendant Krystyna) wykształcił się współczesny socjalizm-wandyzm.
Powstanie[]
Wandystan założony został przez byłych mieszkańców Sarmacji, Michasia Winnickiego i Piotra Krupińskiego. Początkowo planowana jako prowincja Księstwa (Bergmanika Wandei), w wyniku konfliktu (spowodowanego wprowadzeniem stanu wyjątkowego i odwołaniem rządu) do jako doszło pomiędzy cześcia Sarmatów skupionych wokół Komunistycznej Partii Sarmacji a Księciem przekształcona w niepodległe państwo o nazwie Mandragorat Wandystanu. Mandragorat niemal od momentu powstania dysponował system gospodarczym Cintra autorstwa Piotra Krupińskigo. Wandystan przez długie miesiące swojej historii internetowej był miejscem dynamicznego rozwoju ideologii wandeistycznej i v-komunistycznej, dziennikarstwa propagandowego oraz psychodelicznej nomenklatury.
Zjednoczenie[]
25 maja 2006 roku, w wyniku porozumień pomiędzy Mandragorami a Księciem Sarmacji oraz pozytywnych wyników referendów zjednoczeniowych doszło do wchłonięcia Mandragoratu Wandystanu przez Księstwo Sarmacji. Stał się on autonomicznym Krajem, a jego szeroka niezależność stała się przedmiotem kontrowersji, tak jak i niektóre punkty traktatu (m.in kwestia nietykalności Mandragorów). Wzajemne animozje i nieporozumienia związane z szeroką autonomią Wandystanu doprowadziły do jego pokojowego oderwania się od Sarmacji nieco ponad rok później.
Ponowna niepodległość[]
Po oderwaniu się w lipcu 2007 roku Wandystan rozwija wewnętrzną demokrację i stabilność. Rozpoczynają się także prace nad nowym systemem gospodarczym - Cintra 2.
Dnia 16 lipca 2009 p.o. kolektywu Mandragorskiego Khand podpisał nową Konstytucję Mandragoratu Wandystanu.
Dnia 17 listopada 2009 kolektyw Mandragorski w osobie Aljozego Pupki ogłosił i podpisał wprowadzenie Stanu Klęski Aktywnościowej.
Kultura MW[]
Okres Wczesny[]
Charekteryzował się zamiłowaniem do dadaistyczno-absurdalnej nomenklatury, która zresztą przetrwała do dziś oraz kultem Założycieli, a zwłaszcza Michasia Winnickiego. Już wtedy zaznaczyło się zamiłowanie do podkreślania rzekomego homoseksualizmu ogółu obywateli zaznaczone choćby nazwami ulic takimi jak "Aleje Ofiar Heteroseksualizmu", aczkolwiek tolerowano inne orientacje, a dyskurs praktycznie pozbawiony był wulgaryzmów. Okres ten charakteryzował się dużym pluralizmem politycznym, istniało wiele partii. Powstały zręby wandejskiej kultury, w niezwykłym tempie rozwijał się Świecki Kościuł Wandowy który w tamtym okresie swym zasiegiem obejmował także Sarmację i Dreamland nie licząc wiernych w innych krajach.
Plakat początku okresu Pornosocjalizmu autorstwa Rhadmora
Okres Pornosocjalizmu[]
Wywołany sprzeciwem wobec cenzury, a nawet bardziej autocenzury panującej w całym v-świecie, ale przede wszystkim w Sarmacji. Charakteryzował się dużą ilością wulgaryzmów, wzmożona fascynacja odmienną seksualnością od "powszechnie" uważanej za naturalną heteroseksualnej i epatowanie nią. Jak napisał tow. Struszyński: "Generalnie chodzi tutaj o wulgaryzmy, ciągłe pisanie o jebaniu, penisach itd."
Okres Klasyczny[]
Zapoczątkowany wraz z upadkiem i wyczerpaniem się idei pornoscjalizmu. Charakteryzuje się powrotem do korzeni i czerpaniem z wzorców systemów komunistycznych wszystkich regionów świata realnego.
Poczet Prezydentów MW[]
Prezydenci przed zjednoczeniem z Sarmacją[]
- Michaś Winnicki - Tymczasowy Prezydent Mandragoratu Wandystanu
- 5 XII 2004 - pierwszy raz użył podpisu "tymczasowy Prezydent Wandystanu"
- Michał Sobczak
- 22 XII 2004 - zaprzysiężenie na 1. kadencję
- 21 IV 2004 - zaprzysiężenie na 2. kadencję
- 13 VI 2005 - rezygnacja
- Aleksander Keller
- 28 VI 2005 - zaprzysiężenie na 1. kadencję
- 11 XI 2005 - zaprzysiężenie na 2. kadencję
- Michał Sosnowiecki
- 12 III 2006 - zaprzysiężenie
- 11 V 2006 - rezygnacja
Prezydenci po zjednoczeniu z Sarmacją[]
- Aleksander Keller
- 28 V 2006 - zaprzysiężenie
- Takaris Altharin
- 5 X 2006 - zaprzysiężęnie
- 27 XII 2006 - rezygnacja
- Jan Zaorski
- 16 I 2007 - zaprzysiężenie
- Bruthus Perun
- 25 IV 2007 - zaprzysiężenie
- 1 X 2007 - rezygnacja
Prezydenci wybrani po uzyskaniu powtórnej niepodległości (Wandejskim Czerwcu - "WC")[]
- Arkadij Magov
- 24 X 2007 - zaprzysiężenie
- Ivo "Ingawaar" de Folvil-Arped
- 1 VII 2008 - zaprzysiężenie
- Palpatyn Zgonarcha Lepki
- 7 XII 2009 - zaprzysiężenie
Linki[]